In memoriam: Otilio Eugenio Valerius
Otilio Eugenio Valerius
‘Titi’ of ‘Otto’
Op 23 december jl. ontvingen wij het droeve nieuws dat Otto Valerius op 82 jarige leeftijd is overleden.
De band tussen Otto en BSC Quick was een liefdevolle. Otto mocht graag bij Quick komen en hij was een graag geziene verschijning bij Quick. Ook toen het qua gezondheid allemaal wat minder met Otto ging was hij regelmatig bij Quick te vinden en als hij op onze velden was, dan genoot Otto zichtbaar van de sfeer en van de mensen. En wij genoten van hem.
Otilio Eugenio Valerius werd op 1 januari 1940 geboren in Willemstad, Curaçao. Otilio, op zichzelf geen slechte naam oid maar eenmaal in Nederland werd Otilio door de Antilliaanse gemeenschap vaak ‘Titi’ genoemd en door de Nederlandse gemeenschap werd hij dan weer ‘Otto’ genoemd.
En de man zelf? Hij kon er wel om lachen en maakte zich er absoluut niet druk op. Daar was hij ook helemaal de mens niet naar.
Otilio Valerius kwam in 1964 naar Nederland, samen met onder andere Ronald Hosé, en ging werken bij het toenmalige Bronswerk als lasser. Toen Bronswerk de poorten sloot heeft hij zijn arbeidzame leven voortgezet in Amsterdam als filiaalchef bij de BONI in Reigersbos, Amsterdam. Na een gewapende overval op dat filiaal heeft Otto echter besloten weer terug te keren naar zijn oude vakgebied, dat van lasser.
Otto ging, zoals zovelen, honkballen bij het toenmalige ABC Quick als catcher (#24) maar zijn carrière als actieve speler duurde maar kort. Een oude knieblessure, ontstaan agv vele jaren actief basketballen, speelde weer op. Na zijn periode als speler heeft Otto het nog even geprobeerd als coach maar zijn grote liefde, masseur/verzorger, trok aan hem als een magneet. Vele jaren is Otto actief geweest (o.a. samen met Paul Berkel) als Masseur/Verzorger van het 1e honkbalteam van Quick. Ook een aantal voetbalverenigingen deden een beroep op zijn kwaliteiten.
Otto was getrouwd met Margot die hem helaas in 2019 is ontvallen. Samen laten ze 2 zoons (Otilio en Dennis), kleinzoon en achterkleindochter (Quincy en Milah) achter.
Otto was een rustige, bedachtzame, vriendelijke en bovenal zachtaardige man. Toen er enige tijd geleden kanker bij hem werd geconstateerd lagen er twee mogelijke scenario’s voor hem open. Nog een aantal jaren in ons midden of het worst-case scenario van maximaal 1 jaar. Het werd helaas het worst-case scenario.
Het is een oude wijsheid: wat we in onze handen houden is tijdelijk, wat in ons hart houden is voor altijd. En in het hart van hen die Otto hebben meegemaakt, die met hem hebben samengeleefd of hebben samengewerkt, zal hij altijd dat plaatsje houden.
Wij wensen zijn kinderen, kleinkinderen en overige familieleden van Otilio alle sterkte en kracht toe bij het verwerken van dit verlies.
De crematieplechtigheid zal plaatsvinden op donderdag 29 december om 10.00 uur in de Lichtzaal van crematorium Amersfoort, Dodeweg 31 in Leusden. Na afloop is er gelegenheid elkaar te ontmoeten in de ontvangkamer van het crematorium.
Leden en bestuur
BSC Quick Amersfoort